awantura o coś

См. также в других словарях:

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… …   Słownik języka polskiego

• wisieć — ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli 1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś» Bielizna wisi na sznurze. Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu. W oknie wiszą firanki. Ubranie wisiało w szafie. Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie …   Słownik języka polskiego

• burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… …   Słownik języka polskiego

• kroić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, kroi się {{/stl 8}}{{stl 7}} coś wydarzy się w najbliższym czasie; coś się szykuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś się komuś kroi. Kroi mi się interesujący wyjazd. Kroi się niezła awantura. Kroiła mi się dobra… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

• koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… …   Słownik frazeologiczny

• granda — ż IV, CMs. grandandzie; lm D. grand 1. posp. «awantura; oszustwo, złodziejstwo» ◊ Robić coś (np. pchać się, rozbijać się, pić) na grandę «robić coś obcesowo, gwałtownie, brutalnie, siłą, nie zważając na nic» 2. posp. «banda łobuzów, oszustów» 3.… …   Słownik języka polskiego

• włosek — m III, D. włosekska, N. włosekskiem; lm M. włosekski 1. zdr. od włos w zn. 1 Delikatne włoski dziecka. ◊ Coś wisi na włosku a) «coś lada chwila może się zdarzyć, wybuchnąć (np. wojna, awantura)» b) «czemuś w każdej chwili grozi niebezpieczeństwo …   Słownik języka polskiego

• historia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. historiarii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} proces rozwoju społeczeństwa, dziedzin życia społecznego, przyrody; dzieje, przebieg wydarzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Historia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kończyć się — I – skończyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobiegać końca istnienia w czasie, przestawać istnieć, trwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zima się kończy. Skończyły się święta. Skończyła się jego kariera. Film się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień